vakbewegingindeoorlog.nl

Bestuurder van het NVV van 1945 tot 1949

Ko SuurhoffKo Suurhoff was de zoon van een huisschilder. Na het Uitgebreid Lager Onderwijs werkte hij vier jaar bij de Stoomvaart Maatschappij Nederland. Hij sloot zich aan bij de Arbeiders Jeugd Centrale (AJC). Na zijn dienstplicht nam zijn werkgever hem niet terug vanwege zijn activiteiten in de jeugdbeweging. Suurhoff had verschillende kantoorbanen en was lid van de moderne Algemene Nederlandse Bond van Handels- en Kantoorbedienden. In 1929 trad hij in dienst bij het Documentatiebureau van het Nederlands Verbond van Vakverenigingen (NVV). Nadat J. van den Tempel minister was geworden, nam Suurhoff bovendien zijn plaats in de Tweede Kamer in voor de SDAP. Bij zijn entree weigerde hij de handen van de communistische en nationaalsocialistische Kamerleden te schudden.

Toen de Duitse bezetter in juli 1940 H.J. Woudenberg aan het hoofd van het NVV plaatste, ontsloeg deze Suurhoff. In oktober werd hij gearresteerd en zeven weken gevangen gehouden. Na de Februaristaking in 1941 werd hij opnieuw gearresteerd en bijna zes weken gevangen gehouden. Hij kwam vrij omdat zijn vrouw volhield dat hij ten onrechte vast zat. In mei 1942 werd hij opnieuw gearresteerd en met andere gijzelaars vastgezet in Sint Michielsgestel. Bij de lezingen die er georganiseerd werden over de naoorlogse verhoudingen sprak hij met A. Stapelkamp van het Christelijk Nationaal Vakverbond en J. Veldman van het Rooms-Katholiek Werkliedenverbond over de corporatieve ordening van het naoorlogse bedrijfsleven.

In juni 1943 werd Suurhoff vrijgelaten. Hij werd hierna een belangrijk medewerker van het illegale verzetsblad Je Maintiendrai. Het blad gaf een brochures uit, waarin Suurhoff de visie van de werknemers verwoordde. Hij onderhield ook banden met andere verzetsbladen. Zo schreef hij in Accu-Vonken. Hij werd vast medewerker van Paraat, waarbinnen hij voor vernieuwing van de sociaaldemocratie pleitte. Eind 1944 besloot het voormalige dagelijkse bestuur van het NVV Suurhoff op te nemen in het voorlopige dagelijks bestuur dat na de bevrijding zou aantreden.